ေတေလကေလး(တာရာမင္းေဝ)


မီးပိြဳင္႔ေတြက
အနီလိႈင္းေတြနဲ႔
လႊင္႔ထုတ္ပစ္ခတ္ၾကတယ္။
လူမိုက္လိုလို
ေစာင္းေနတဲ႔ ဓါတ္တိုင္အိုၾကီးက
ကြ်န္ေတာ႔္ကို ဝင္တိုက္ျပန္ရဲ႕
ထင္းရႈးပင္ၾကီးက
ရွည္လွ်ားခြန္ျမတဲ႔ သစ္ရြက္ေတြ ေကြးကုပ္
ကြ်န္ေတာ႔ကို ေလနဲ႔ လိုက္မႈတ္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္
ကိုယ္နဲ႕မေတာ္တဲ႔ ဖိနပ္ကိုစီးျပီး
လမ္းအၾကီးၾကီးမွာ ေလွ်ာက္မိေနခ်ိန္ေပါ႔။
တိုက္တာေတြ ေဖာင္းကားေပ်ာ႔ အိ
ဓါတ္ေပါင္းဖိုေတြလည္း
မိုးခိုးေငြ႔ေတြပိျပီး ေကြးညြတ္ေခြယိုင္က်
ေျမၾကီးထဲက
မိုးျခိန္းသံ တရွဲရွဲ ၾကားရတယ္။
တကယ္႔ကို ေၾကာက္စရာပါအေမ
အဲဒီညက
အိပ္မက္နည္းနည္း ရွည္သြားတယ္။