အေရးအသားသက္သက္အနုပညာ
လက္ဖဝါးမွာ အေရးအေၾကာင္းမ်ားလြန္းလို႔
ဘယ္လမ္းကို လိုက္ရမယ္
ငါမသိဘူး။
စဉ္းစားေတြးေခၚျခင္းက
ေခ်ာက္ကမ္းပါးအစြန္အဖ်ားမွာ
ဒီေန႔ကို ဘယ္လိုေရာက္လာခဲ႔တယ္ဆိုတာ
ထိတ္လန္႔အံ႕ၾသစြာနဲ႔။
အေျဖမရွိပဲေရွ႕ဆက္ေနဆဲေမးခြန္းေတြက
''ဒီေန႔ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဘယ္သူယူမလဲ..''
ဖဲငါးခ်ပ္ဘယ္လိုတြဲတြဲ
သုံးဖဲတစ္ဆယ္ မျပည္႔ဘူး။
ဘဝမွာ
ဘယ္သူ႔ရဲ႕ ခတ္ခ်က္မမွန္တဲ႔ ျခင္းလုံးကို
ဘယ္သူက အသည္းအသန္ လိုက္ဆယ္ခဲ႔ဖူးဘူးလို႔လဲ
ခႏၶာကိုယ္ေပၚက အစက္အေျပာက္ေလးဟာ
ေနရာေရြ႕ေရြ႕ေနရဲ႕
မွဲ႔ရွင္။
ရင္ထဲတစ္ႏွစ္ကုန္သြားေတာ႔လည္း
ဖုန္မႈံ႕ေတြနဲ႔ေနာက္ထပ္စာအုပ္ေတြ
စာအုပ္ေတြထဲေနာက္ထပ္ဖုန္မႈံ႕ေတြ။
ခုေတာ႔
ဝယ္ျပီးမွ မတီးခတ္ျဖစ္တဲ႔ဂစ္တာ
ငါလည္း ေရးျပီးသိမ္းထားရမယ္႔ ကမာၻ။
စိုင္းဝင္းျမင္႔
(ရနံ႕သစ္-ၾသဂုတ္လ၊၂၀၀၃)
လက္ဖဝါးမွာ အေရးအေၾကာင္းမ်ားလြန္းလို႔
ဘယ္လမ္းကို လိုက္ရမယ္
ငါမသိဘူး။
စဉ္းစားေတြးေခၚျခင္းက
ေခ်ာက္ကမ္းပါးအစြန္အဖ်ားမွာ
ဒီေန႔ကို ဘယ္လိုေရာက္လာခဲ႔တယ္ဆိုတာ
ထိတ္လန္႔အံ႕ၾသစြာနဲ႔။
အေျဖမရွိပဲေရွ႕ဆက္ေနဆဲေမးခြန္းေတြက
''ဒီေန႔ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဘယ္သူယူမလဲ..''
ဖဲငါးခ်ပ္ဘယ္လိုတြဲတြဲ
သုံးဖဲတစ္ဆယ္ မျပည္႔ဘူး။
ဘဝမွာ
ဘယ္သူ႔ရဲ႕ ခတ္ခ်က္မမွန္တဲ႔ ျခင္းလုံးကို
ဘယ္သူက အသည္းအသန္ လိုက္ဆယ္ခဲ႔ဖူးဘူးလို႔လဲ
ခႏၶာကိုယ္ေပၚက အစက္အေျပာက္ေလးဟာ
ေနရာေရြ႕ေရြ႕ေနရဲ႕
မွဲ႔ရွင္။
ရင္ထဲတစ္ႏွစ္ကုန္သြားေတာ႔လည္း
ဖုန္မႈံ႕ေတြနဲ႔ေနာက္ထပ္စာအုပ္ေတြ
စာအုပ္ေတြထဲေနာက္ထပ္ဖုန္မႈံ႕ေတြ။
ခုေတာ႔
ဝယ္ျပီးမွ မတီးခတ္ျဖစ္တဲ႔ဂစ္တာ
ငါလည္း ေရးျပီးသိမ္းထားရမယ္႔ ကမာၻ။
စိုင္းဝင္းျမင္႔
(ရနံ႕သစ္-ၾသဂုတ္လ၊၂၀၀၃)
