ရင႔္က်တ္မႈေတြနဲ႔တစ္ေရးႏိုးေပးပါ

ရင႔္က်တ္မႈေတြနဲ႔တစ္ေရးႏိုးေပးပါ

ေကာင္မေလးရယ္..
ေလာကၾကီးအလယ္မွာ
ရင္႔က်တ္မႈေတြနဲ႔တစ္ေရးႏိုးေပးပါ..
စိတ္ေကာက္မႈေတြကိုေခ်ာ႔ရတဲ႔
ငါ႔ရဲ႕လွ်ာက
ေယာင္းမတစ္ေခ်ာင္းမဟုတ္ဘူး...။
မနက္ျဖန္တိုင္းအတြက္
ဘယ္လိုပန္းပင္ကမွလည္း
အစဉ္ ပြင္႔မေပးႏိုင္ခဲ႔ဘူး
ကမာၻေျမျပင္ၾကီးကေတာ႔
ဘယ္လိုအရာကိုမွမျငင္းဆန္တက္ဘူး
သင္ယူၾကည္႔ေပါ႔..
ေကာင္းကင္ဆိုတာ
တိမ္ေတြလမ္းသလားဖို႔အတြက္
ေဖာက္လုပ္ထားတဲ႔
အျပာေရာင္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ပါပဲ။
တို႔တစ္ေတြဟာ..
ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္မွာ
'ထ' 'ထ'ျပီပြက္တက္တဲ႔
ေရပလုံစီအခ်င္းခ်င္း
နားလည္မႈေတြနဲ႔ရင္ခ်င္းဆက္ၾကမယ္.။
'ျဖတ္ကနဲ'လင္းေဝခြင္႔ရတဲ႔
'တဒဂၤ'ေလးမ်ားစြာနဲ႔ပဲ
ကိုယ္႔ပုံတူကို ကိုယ္တိုင္ဆြဲၾကမယ္...။
..........................................
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..
ရင္႔က်တ္မႈေတြနဲ႔တစ္ေရးႏိုးေပးပါ..။

Read More

အဝိဇၨာ အေရာင္းၿပခန္း

အဝိဇၨာ အေရာင္းၿပခန္း

အမဲဖ်က္ခံလုုိက္ရၿပန္ေပါ့

ေရႊသားအတိ အိပ္မက္ေတြ

အထည္ၾကီးပ်က္ ကဗ်ာတစ္ပုုဒ္

အဲဒီရုုပ္ထုု ေရညွိတက္ေနၿပီ

တစ္ေယာက္က ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသူ

တစ္ေယာက္က ရွင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသူ

ကၽြန္ေတာ္က ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသူ

ဒီေတာင္ကိုု ေက်ာ္ႏုုိင္ပါ့မလား

ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး မွားခဲ့တာလဲ

မီးကိုုေတြ႕ရွိၿပီး ေနာက္ပိုုင္းလား

ဘီးကိုု တီထြင္ၿပီး ေနာက္ပိုုင္းလား

သင့္ အမ်ိဳးအစားကိုု သိပါရေစ

ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုုိ႕မႈကိုု ၾကည့္ရင္း

စိတ္ပ်က္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြ

ခင္ဗ်ားစိတ္ထဲမွာ ဘာေတြ ပိတ္ဆိုု႕ေနပါသလဲ

စာအိတ္ေပၚက တံဆိပ္ေခါင္းကိုု ၾကည့္ရံုုနဲ႕

အဲဒီေဒသ အေၿခအေနကိုု ရိပ္မိပါတယ္

အဆင္သင့္ ၿဖစ္ၿပီလား

အခ်ိန္မွန္ ေနာက္က်ၿခင္းေတြနဲ႕

ဖုုတ္သြင္း ရထားဝင္လာၿပီ

ကပ္ဆုုိက္ၿခင္း ဘူတာရံုုဆီသိုု႕

ေမ့က်န္ေနခဲ့တာက

သံလုုိက္အိမ္ေၿမွာင္တစ္ခုု

လမ္းညႊန္ ေၿမပံုုတစ္ခ်ပ္

စားနပ္ရိကၡာေတာ့ လံုုေလာက္မယ္ထင္ရဲ႕

အာရံုု ငါးပါးရဲ႕ ရႈေမွ်ာ္ခင္းကိုု

ပုုလင္းထဲက သြန္ခ်လုုိက္တယ္

ယခုုအခ်ိန္မွစ၍

ကၽြန္ေတာ့္ကိုု ၿမည္းၾကည့္ႏုုိင္ပါၿပီ။ ။

ၾကည္ေမာင္သန္း

( ၂၀၀၇ ဇန္နဝါရီ၊ ခ်ယ္ရီ မဂၢဇင္း၊)

Read More

မွာခဲ႕မည္ေမာင္

အခ်စ္ဆံုးငယ္ေလ
ကၽြန္မရယ္ေသကာသြားမွျဖင့္
လြမ္းစရာ့ေတးေတြကို
 ေမာင္မဆိုေနႏွင့္။…ေနာ္။
ေၾသာ္…ႏွင္းဆီပင္ျဖစ္ေစ
အရိပ္ေ၀ေ၀သက္ေပးတဲ့
ဆိုင္းပရက္(စ္)ပင္ပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္သစ္ပင္ေတြကိုမွ
ကၽြန္မရဲ့ေျမပံုဦးမွာ
အထူးမစိုက္နဲ့ရွင္ရယ္။…ေနာ္။
ေၾသာ္…မိုးဖြဲေလးေတြ
ႏွင္းဥေလးေတြႏွင့္ပဲ
ကၽြန္မေျမပံုထက္က
ျမက္ခင္းေလး စိမ္းျမျမ
သဘာ၀အတိုင္းစိုေနပါေစ။…ေနာ္။
ေၾသာ္…ၿပီးေတာ့လည္းရွင္
သတိရခ်င္လည္း…
သတိရေနေပါ့။…ေနာ္။
ေမ့ခ်င္ေတာ့လည္း…
ေမ့သာပစ္လိုက္ေတာ့ေမာင္။…ေနာ္။
 အရိပ္ေတြကို ကၽြန္မ
ျမင္ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးေလ။
မိုးေရျမျမကိုလည္း
ကၽြန္မ ခံစားရမယ္မဟုတ္ဘူးရွင္။
နာက်င္မွူနဲ့ ညည္းသလို
မျပတ္တမ္းေတးဆိုေနတဲ့
ႏိုက္တင္ေဂး(လ္)ေလးကိုလည္း
ဘယ္လိုမွ ကၽြန္မ
ၾကားရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။
ပ်ိဳ႕ဦးၿပီးလည္း တက္မလာ
ငုတ္ကာလည္း သက္မဆင္း
သည္သေဘာေတြက ကင္းတဲ့
အရုဏ္ မလင္းတလင္းေလး တစ္ေၾကာ
ေျမာအိပ္မက္ မက္ရင္းက
ကၽြန္မလည္း….။
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး သတိရခ်င္ရေနမယ္
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေမ့ခ်င္လည္း ေမ့ေနမယ္ေမာင္။…ေနာ္
                                                                  (ခရစ္စတီးနရိုးဆက္တီ)
(တမ္းတမိျခင္း)ကဗ်ာစာအုပ္မွ ဘာသာျပန္ကဗ်ာေလး ျဖစ္ပါသည္။

Read More

ထိပ္ဆုံးသို႔

တစ္ေတာင္ေပၚ တစ္ေတာင္ဆင့္၊
ေတာင္အျမင့္ ပတ္ၿခံရံ။
တစ္ေတာင္ဆံုး ျပန္ေတာ့၊
တစ္လံုးျပန္က်န္ ျပန္ေပသမို႔၊
အဖန္ဖန္ေလ အားအင္ႏိႈးလို႔ရယ္၊
ႀကိဳးေလွ်ာက္ရျပန္။
တခါတေလ တကယ္ပန္းတာေၾကာင့္၊
ေတာ္ပါၿပီ ဆက္မလွမ္းခ်င္ဘု၊
ရပ္တန္းက ရပ္မယ္ႀကံ၊
အမွန္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မလား။
စခဲ့မိဟာေပါ့၊
တစ္ေန႔မွာ ဆံုးရာေရာက္ပါလိမ့္၊
အားေလွ်ာ့ကာ ဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔၊
စိတ္ႏြမ္းအသာေျဖဦး၊
မာလာေငြ ကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္၊
ငွက္ေတးကို အာရံုဆင္လို႔၊
မူတသြင္ အားအင္သစ္လိုက္ပါ့၊
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား . . .။ ။

Read More

သူ႕မွာတမ္း

သူတို ့အဆုတ္ ထားခဲ့ၿမွဳပ္သည့္
ဗံုးငုတ္တိုက္မွား ေမာင္ေၿပာက္က်ားကို
ရြာသားရြာသူ ေမးၾကၿမဴသည္
အူအူယမ္းေငြ ့ ထတုန္တည္း။
အေမာင္ ေၿပာက္က်ား၊ ခ်စ္သူအားကိို
ဘာမ်ား မွာခဲ့ လိုသနည္း ။
ငယ္က ၾကင္ၿမတ္ ၊ မိသက္မွတ္ကို
ခြင့္လႊတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေၿပာပါေလ။
အေမာင္ ေၿပာက္က်ား ၊ မိဖအားကို
ဘာမ်ား မွာခဲ့ လိုသနည္း ။
ေမြးသည့္မိခင္ ၊ ေမြးဖခင္ကို
ဦးတင္ခဲ့ေၾကာင္း ေၿပာပါေလ ။
ေမာင္ ေၿပာက္က်ား ၊ တိုင္းၿပည္အားကို
ဘာမ်ား မွာခဲ့ လိုသနည္း ။
ခရီးမတ္တပ္ ၊ လမ္းခုလတ္တြင္
ကိုယ္လြတ္ ေရွာင္ခြာ ၊ ခြဲရပါရ်္
အားနာခဲ့ေၾကာင္း ေၿပာပါေလ ။
ယမ္းေငြ႕အူအူ ၊ တလူလူႏွင့္
ေမးၿမဴၾကတုန္း ၊ အေနာက္ကုန္းတြင္
ေနလံုး ကြယ္ေလ ၿပီတကား ။
…………………………
မင္းသု၀ဏ္ (ျမ၀တီမဂၢဇင္း၊ မတ္လ ၁၉၆၃)

Read More

ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေကာ္ဖီ

ႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ေပါ့
ဒီေလာက္ ေလာင္မီးက်ခဲ့တာေတာင္
အဲဒီ မ်က္ႏွာေလးက
ငါ့အတြက္ တသြင္သြင္ လွပေနတုန္းပဲ။
အနမ္းေတြ ..
ငါ့အတြက္မို႔ ရြာသူ ဖမ္းစားတာ ခံရေလတယ္
ၿမင္းတစ္ေကာင္မွ မက တဲ့ ရထားလံုးအိမ္ထဲမွာ
ငါ .. ဘယ္ကိုေၿပးမလဲ ..
ကိုယ့္ကိုယ္ကို တစ္ပြင့္ခ်င္း ၿပန္ခူးၾကည့္ေတာ့လည္း
ဆူး … စူးတာပါပဲ
စားပြဲစြန္းက ဖန္ခြက္လို
ေထာင္းလေမာင္းေၾကက်ကြဲၿပန္တယ္ ႏွင္းဆီေစာ္နံတယ္
အခ်စ္ေဟာင္းေရ
ကိုယ္ေလွစီးေၾကာင္းေတြလည္း ေၿပာင္းၿပန္စီးေမ်ာခဲ့ေပါ့
လြန္ေလၿပီးေသာ စေနနံနက္တစ္ခုကို လြမ္းၿမ ရီေဝရင္း
………………. ……………… ……………
(ဒီကဗ်ာကို ကိုယ္ဆက္မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး)
မင္း… ခ်မ္းေၿမ႕ပါေစ ..။ ။
တာရာမင္းေဝ

Read More

ေဇာ

"ေဇာ"

ေခြးမႀကီးႏုိ႕၊ေခြးငယ္စို႔သည္

ႏို႔အံုႏို႔သား၊မဖြံ႔ထြားဘဲ

ျပားကပ္ပိန္လီွ႐ွိေခ်သည္။

အ႐ုိးေပၚတြင္၊အေရတင္လည္း

မိခင္ေမတၱာ၊ အၾကင္နာကား

ရင္မွာျပန္႔စည္၊ ေသြးကိုတည္သည့္

ႏို႔ရည္မခမ္း၊ သား႐ႊင္လန္းေအာင္

ေပးစြမ္းသမႈ၊ ေခြးမျပဳသည္

သာဓုေခၚမိငါ့ရင္ထဲ။

ထိုစဥ္အတြင္း၊ စားၾကြင္းစားက်န္

ျမင္ျပန္ခဏ၊ ထိုေခြးမသည္

ဘာ၀သတၱိ၊ ျပေလဘိသို႔

သူ၏သားငယ္၊ႏို႔ပိန္တြယ္ကို

႐ုန္းဖယ္ခ်န္သြား၊ ဆႏၵမ်ားႏွင့္

အစားတစ္လုတ္၊ အားအထုတ္တြင္

သားျပဳတ္က်န္ရစ္ထိုေနရာ။

ရသာမြန္ဦး၊ အစားထူးတြင္

ယစ္မူးတပ္မက္၊ စည္းစိမ္ဖက္ခိုက္

ေပၚထြက္အသံ၊ သားငိုသံေၾကာင့္

လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္၊ ေဇာကပ္ၿငိၿပီ

သူ၏အစား၊တစ္၀မ္းလ်ားႏွင့္

သူ႔သားေခၚငင္၊သံေယာဇဥ္သည္

ဆြဲငင္အားျပ၊ ေဇာလံုးၾကြ၍

ေခြးမအူသံညံသတည္း။ ။

တိုးလူ

Read More

အေမ.........ကဗ်ာပုဒ္မ်ွေဝျခင္း

 ေရးတဲ႔ကဗ်ာဆရာကိုမသိပါဘူး။ကြ်န္ေတာ္အရမ္းခံစားရလို႔မွ်ေဝတာပါ။သည္ေန႔ဟာမိခင္မ်ားေန႔ပါ။
အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕တန္ဖိုးဆိုုတာ ကြ်န္ေတာ္ရင္မွာယုံၾကည္တာကေတာ႔မိခင္စိတ္ပါပဲ..။မိခင္စိတ္ဆိုတာ
အမိ်ဳးသမီးတိုင္းရဲ႕ေမြးရာပါ..အလွပဆုံးစိတ္ပါပဲ..။အေမ႔ရဲ႕ေက်းဇူးတရားေတြ..အေမ႔ရဲ႕..ေမတၱာတရား
ေတြကိုဖြင္႔ဆိုခဲ႔ၾကတဲ႔စာဆိုရွင္ေတြေျမာက္မ်ားစြာရွိခဲ႔ပါတယ္ ...။ကြ်န္ေတာ္..တကယ္စိတ္မေကာင္းပါ
ဘူး..။သည္ကဗ်ာကိုေရးဖြဲ႔ခဲ႔တဲ႔..ပုဂၢိဳလ္ကဗ်ာဆရာကိုမသိရတဲ႔အတြက္...စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။
သိရွိတဲ႔သူမ်ားရွိခဲ႔ရင္...ကြန္မန္႔မွာေရးခဲ႔ေစခ်င္ပါတယ္..။အေမနဲ႔..မိခင္မ်ား..စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း..ကိုယ္
၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔ထာဝရျပည္႔စုံႏိုင္ၾကပါေစ...။

အေမ...
ၾကယ္ေၾကြေတြ ေကာက္ၿပီး
ေလထဲမွာ အိမ္ေဆာက္မိသူက
ကြၽန္ေတာ္ေပါ့......
တိမ္ေတာက္တဲ့ ညေနတိုင္း...
ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ေငး
ကြၽန္ေတာ္မပါတဲ့...
မိသားစု ထမင္း၀ုိင္းေလးဆီကို
စိတ္ေတြကေျပးလို႔...
အေမ့အနား...
ခုခ်က္ခ်င္း ေရာက္သြားလိုက္ခ်င္တယ္.....။
အေမ့ ရင္ခြင္ရဲ႕အေ၀း..
ေျခစံုကန္ ထြက္ေျပးခဲ့မိတာ ၃ ႏွစ္...
အဲဒီ့ အေတာအတြင္းမွာ...
ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ပဲ..နစ္ေနရတယ္ အေမ.....။
အေမေရ....
မာယာစံုတဲ့ေလာကႀကီးရဲ႕....
မ်က္ႏွာဖံုးတုေတြၾကားထဲမွာ..
႐ိုးသားစြာ ခရီးဆက္...
သူတစ္ပါးကို နင္းတက္လိုက္ရမွာ...
ကြၽန္ေတာ္..ရွက္တယ္.......။
လိုအင္တစ္ခုအတြက္....
အမွန္တရားကို ၿမိဳခ်...
လိုအပ္ခ်က္ တစ္ခုအတြက္...
သူမ်ား ေျခေထာက္ေတြကို လိုက္လိုက္လ်က္ရမွာလဲ....
ကြၽန္ေတာ္ ရွက္တယ္......။
အမ်ားနဲ႔ တစ္ေယာက္....
လူေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို..
မ်က္မွန္ အေနာက္နဲ႔ ၾကည့္ၾကတယ္.....
တကယ္ေတာ့ အေမရယ္...
မိုးရြာတုန္း ေရခံဆိုၿပီး...
သူတို႔ ေသာက္ေနတဲ့ မိုးခါး.....
ကြၽန္ေတာ္ မမက္ေမာတတ္တာ အျပစ္လား အေမ.......
မိုးခါး တစ္စက္ေၾကာင့္ ....
ကြၽန္ေတာ့္လမ္းေလး ေပ်ာက္သြားမွာ ေၾကာက္တယ္....။
အဲဒီေတာ့...
ကြၽန္ေတာ့္ကို လူေတြက ေမးေငါ့တယ္......
ဂ်စ္ကန္ကန္ ညစ္ကပ္ကပ္
ဆင္းရဲတြင္း.. နက္မဲ့ ေကာင္တဲ့....။
သူတို႔ ဘယ္လို ေျပာေျပာ
တစ္ေလာကလံုးပဲ ေမွာင္ေနပါေစ....
အမွန္တရားကို ဆုပ္ကိုင္လို႔...
ကိုယ့္သိကၡာနဲ႔ ကိုယ္..လင္း.....
ကြၽန္ေတာ့ မနက္ခင္းတိုင္း.....
ေၾကာင့္ၾကျခင္း ကင္းပါတယ္..အေမ.......။
အေ၀းေရာက္ေနတဲ့....
သားတစ္ေယာက္အတြက္..
ေသာကေတြ မီးမေတာက္ပါနဲ႔....အေမ
ကိုယ့္လမ္း....ကိုယ္ေဖာက္
ေခ်ာက္နက္ထဲ မေရာက္ေအာင္....
သား ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါတယ္.....။
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္...
တစ္ခါမွ..ဂုဏ္မတက္ခဲ့ရတဲ့အေမ....
မ်က္ရည္လဲ.. မေ၀ေစရပါဘူး......
သားမိုက္ မဟုတ္ေပမယ့္....
သားလိမၼာလဲ မဟုတ္တဲ့ ..အေမ့သား......
သစၥာစကား ဆိုပါတယ္..အေမ........။
အေမေရ...........
ဆုေတာင္းတိုင္းသာ ျပည့္မယ္ဆိုရင္ေလ.......
အရွိန္အ၀ါေတြ ကင္းမဲ့တဲ့...အိမ္အိုေလးထဲမွာ....
အေမ့ရင္ခြင္ ပါးအပ္ရင္း.......
ကြၽန္ေတာ္.....
တစ္ေရးေလာက္...ေမွးစက္ခ်င္တယ္ အေမ......။

 http://uofclub.ning.com/..မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

Read More

ေက်ာင္းဖြင္႔ခ်ိန္

(၁)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕
ေမာ္ကြန္းထိန္းသိမ္းေရးအခန္းမွာ
ဟစ္တလာရုပ္ထုကို
လူတစုထုဆစ္ေနၾကတယ္။
သူတို႕ဟာ ...
ရုပ္တုရဲ႕ေရွ႕မွာ က်ိန္စာေတြရြတ္ဖတ္
ပ်ားရည္စက္ေတြကို မီးရိႈ႕ပူေဇာ္
ဆိုင္ရာႏုိက္ျဖဴေလ်ာ္ေလ်ာ္ေတြ သြန္းၾကဲပက္ခ်
ဟစ္တလာပါးစပ္ထဲက
က်ည္ဆန္တေတာင့္ ထြက္အံက်လာတယ္။
သူတို႕ဟာ ...
ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚမွာ အဲဒီက်ည္ဆံနဲ႕
“ေက်ာင္းဖြင့္ျပီ” ဆိုတဲ့ စာကိုေရး
ေသြးစြန္းလက္ေတြနဲ႕ ပ်ဴငွာစြာ
ဖိတ္ေခၚၾကပါျပီ။

(၂)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕
ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ အခန္းလြတ္တခုဟာ
တျဖည္းျဖည္း ႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္ျပန္ငယ္ရြယ္သြားတယ္၊
အရင္က မျမင္ရတဲ့ ဟုိတုန္းက အရိပ္ေတြ
နံရံေတြ၊ ခံုတန္းလ်ားေတြဆီက လြန္႕လူးထ
အဲဒါ ... “ေအာင္ဆန္း” တုိ႕၊ “ေက်ာ္ျငိမ္း” တို႕၊ “သိန္းေဖ” တို႕၊ “ညိဳျမ” တို႕ရဲ႕
၀ိညာဥ္ေတြပဲ ...
ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးကို သူတို႕ျမတ္ႏုိး
ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ သူတုိ႕ရုန္းကန္
အာဏာရွင္ကို ဖီဆန္ခဲ့ၾကတယ္။
ခု ... သူတို႕ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတြဟာ
“ကမၻာမေၾကဘူး ... ... ...
ငါတို႕ေသြးနဲ႕ ေရးခဲ့ၾကတဲ့ ေမာ္ကြန္းေတး ...”
သီခ်င္းေလး နားဆင္ရင္း
ရာဇ၀င္ရဲ႕ တေက်ာ့ျပန္စိမ္ေခၚပဲြကုိ
မ်က္ရည္တ၀ဲ၀ဲနဲ႕ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။

(၃)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕
ဒီဘက္ေခတ္ ၁၉၈၇ - ၈၈ ႏွစ္မ်ားထဲမွာပါ
တကၠသိုလ္စာၾကည့္တုိက္ထဲမွာ
ျဖဴ၀ါး၀ါးအရိပ္တခ်ိဳ႕
စာထိုင္ဖတ္ေနၾကတယ္။
တခိ်ဳ႕ဖတ္တာ .. ကဗ်ာစာအုပ္
တခ်ိဳ႕ဖတ္တာ .. သမိုင္းစာအုပ္
တခိ်ဳ႕ဖတ္တာ .. ႏုိင္ငံေရးစာအုပ္
ရုတ္တရက္
အျဖဴရိပ္တခုဟာ ထုိင္ရာကထ
“ဗမာျပည္ကို ကယ္တင္ရေတာ့မယ္”
ေနာက္ထပ္ အျဖဴရိပ္တခု စာအုပ္ပိတ္
“ဗမာျပည္ကို ကယ္တင္ရေတာ့မယ္
ဗမာျပည္ကို ထိတ္တံုးခြ်တ္ေပးရမယ္”
သူတို႕ဟာ တိတ္ဆိတ္စြာ
အခန္းျပင္ကို ထြက္သြားၾကပါေတာ့တယ္။
စာၾကည့္တုိက္ရဲ႕ စာအုပ္ပိတ္သံမ်ား
လြယ္အိပ္လြယ္သံမ်ား
ဖိနပ္စီးသံမ်ား အဆံုးမွာ
ေနာက္ထပ္ အျဖဴရိပ္တခု ထပ္ထြက္ ...
... ... ေနာက္ထပ္ ... ...
... ... ေနာက္ထပ္ ... ...

(၄)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕
စာမသင္ျဖစ္တဲ့ စာသင္ခန္းတခုမွာ
အရိုးစုတအုပ္ အစည္းအေ၀းလုပ္ေနတယ္။
အရိုးစုတခုက ... ထုိင္ရာမွ ျဖည္းညွင္းစြာထ
“က်ေနာ္တုိ႕ ေတာ္လွန္ေရး
အာဏာရွင္ေတြ ေနာက္ဆံုးေန႕အထိ”
စသည္ျဖင့္ ေျပာၾကား
အားလံုးျငိမ္သက္နားေထာင္ေနၾကတယ္။
အခန္းထဲမွာ
အက်ဥ္းေထာင္က ေျပးထြက္လာတဲ့
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ မိန္႕ခြန္းေတြ
သတိၱဗံုးကို ေႏွာင္ထံုးခတ္
ပတ္ၾကားအက္ေနတဲံ ရန္သူ႕မ်က္ႏွာေတြ
အဲဒီမွာ ... အရိုးစုတခုက လက္သီးဆုပ္
သူ႕ႏႈတ္က တိုးတိုးေလးေျပာ
“ေတာက အေဖန႔ဲအေမေတာ့
က်ေနာ့္ကို ေမွ်ာ္ေနၾကေတာ့မယ္ဗ်ာ”
ေၾကကြဲစြာ သူ႕မ်က္လံုးေပါက္တဲက
မ်က္ရည္ျဖဴတစက္
စီးသက္က်လာတယ္။

(၅)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕
ပရ၀ဏ္ အ၀င္အထြက္လမ္းေတြမွာ
အခ်ဳပ္ကားျပာျပာၾကီးေတြ
ဒရၾကမ္းႏွင္ေနၾကတယ္။
အဲဒီကားၾကီးေတြထဲမွာ
“ကမၻာမေၾက၊ ဗမာေျပ .. ဒါတုိ႕ေျပ
ဒါတို႕ေျပ ..တုိ႕ပိုင္တဲ့ ေျမ” ဆုိတဲ့
ေတးသံသာယာ
ညီညာစြာ ပဲ့တင္ေပၚထြက္
ေက်ာင္းသားလက္ေတြ ေသြးစိမ့္ယုိစီးခဲ့ျပီ
အခ်ဳပ္ကားျပာျပာၾကီးရဲ႕ ဦးထိပ္မွာ
သူတို႕ရဲ႕ တံဆိပ္ ... တုိ႕ရဲ႔အလံ
ဦးေခါင္းခံြမွာ အရိုးႏွစ္ေခ်ာင္း ကန္႕လန္႕ျဖတ္ထားတဲ့ သ႑န္သာ ျဖစ္တယ္။
ေက်ာင္းေခါင္းေလာင္းအိုၾကီးဟာ
ထြက္ခြာသြားတဲ့ အခ်ဳပ္ကားေနာက္
ေျပးလိုက္ခလုပ္တုိက္ျပီး လဲျပိဳက်
ခိ်ဳလြင္ရွတတဲ့ ေခါင္းေလာင္းသံထြက္ရမယ့္အစား
“သားေရ အေမ လိုက္ရွာေနတယ္ေလ .. သားေရ”
ဆိုတဲ့ ငိုရႈိက္ညည္းတြားသံအျဖစ္နဲ႕သာ
ရာဇ၀င္တုန္ခါေအာင္ ျမည္ဟည္းလာခဲ့ျပီ။

(၆)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕
နီေမာင္းေသာလမ္းၾကီး၊ လမ္းငယ္မ်ားမွာ
ေဒါင္းအလံတလူလူလႊင့္ထူလို႕
ေက်ာင္းသားေတြ ခီ်လာပါျပီ
ရင္တအံုလံုးပြင့္ထြက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားက
ေရွ႕ဆံုကအလံကိုင္ျပီး ေသြးပြက္ပြက္အန္ထြက္ေနတဲ့
ေက်ာင္းသားေတြက
ေနာက္က ခီ်တက္လိုက္ပါလာတယ္။
“ဒီမိုကေရစီရရွိေရး ... တုိ႕အေရး”
“အာဏာရွင္စနစ္က်ဆံုးေရး ... တုိ႕အေရး” တဲ့။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တခါတည္း အသုဘခ်ရင္း
တိုက္ပဲြ၀င္ခဲ့ၾကရတဲံ ငါတို႕ရ႕ဲေတာ္လွန္ေရး
ဘယ္ေတာ့မွ ... အရံႈးမေပးဘူးေဟ့ ...
ေသနတ္သံတခ်က္ေဖာက္ရင္
ရာဇပလႅင္မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္သြားမယ္ ...
ေနာက္ဆံုးေန႕အထိ ...

(၇)
ငိုက္ျမည္းေနတဲ့ အင္းလ်ားေရျပင္ဟာ
ရုတ္တရက္ ရဲရဲနီေစြးသြားတယ္။
ခ်က္ျခင္းပဲ ေရေငြ႕ပ်ံတက္
ေကာင္းကင္ထက္မွာ တိမ္အျဖစ္ မုိးစက္ခို
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကုိ မိုးေသြးေတြ ျပန္ရြာခ်
လွ်ပ္ေတြျပက္၊ မိုးေတြျခိမ္း ... ... ...
ဒိန္းဒံုး ဆူညံသြားတယ္ ...
အဲဒီအခါ ... ေက်ာင္းေတာ္မွာ ...
ပန္းေတြ ဖ်တ္ကနဲ ပြင့္ၾက
ငွက္ဆိုးေတြ ေ၀ါကနဲ ထပံ်ၾက
သစ္ရြက္ေတြ တလက္လက္ေတာက္ပၾက
ခံုတန္းလ်ားေတြ အုတ္ဂူအျဖစ္ေျပာင္းလဲၾက
ေျမၾကီးေတြ တုန္ခါေတာ္လဲၾက
တုိ႕အေရး .. တို႕အေရး .. တုိ႕အေရး .. တို႕အေရး
ေၾကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႕
ဗမာျပည္ၾကီး တ၀ုန္း၀ုန္းရုန္းကန္
ႏိုးထျပီး ေနာက္ဆံုးျငိမ္သက္သြားတဲ့အခါ
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဟာ ... ...
တလဲ့လဲ့ တ၀င္း၀င္း
ေသြးနီေရာင္ ေတာက္ပခါ ...
အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းတို႕ရဲ႕
ဂူဗိမာန္ၾကီးပမာသာ တည္ရွိေနပါေတာ့တယ္ ...။

(၈)
ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးၾကား
ခု ... ေသြးပင္လယ္ၾကီးျခားေနပါျပီ ...
“ေက်ာင္းဖြင့္ျပီ” ဆိုတဲ့ အာဏာရွင္ေတြဟာ
ေသြးပင္လယ္ၾကီးကို ေက်ာ္နင္း
ထံုးတံတားၾကီးကို ေက်ာ္ခင္းေပးတယ္။
တခ်ိဳ႕ေတြက ေက်ာင္းတက္လာၾကလိမ့္မယ္ ...
အဲဒီထဲက တခ်ိဳ႕ဟာ ...
“အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ပါ” လို႕
စိတ္မေကာင္းစြာေျပာရင္း ...
ထံုးတံတားကို ေလွ်ာက္နင္း ...
ေက်ာင္းခန္းအတြင္း ၀တၱရားအရထိုင္
ငါတို႕ ... နားလည္ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ပါတယ္ ...
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ...
“ဂုဏ္တုဂုဏ္ျပိဳင္” ေကာင္းေၾကာင္းေျပာရင္း
ထံုးနံ႕သင္းတဲ့ ပန္းခင္းကိုျဖတ္ ...
ရီးစားထားဖို႕ ေက်ာင္းျပန္တက္လိမ့္မယ္။
အဲဒီလုိ ... လူစားေတြကိုေတာ့ ...
ငါတို႕က ခြင့္လႊတ္သည့္တိုင္ေအာင္
ရာဇ၀င္က ခြင့္မလႊတ္သေရြ႕
သူတို႕ဟာ ... သမိုင္းမွာ ...
“သစၥာေဖာက္” မ်ားသာျဖစ္တယ္။

(၉)
ေက်ာင္းသားနဲ႕ေက်ာင္း
တေန႕ေတာ့ ေပါင္းရမွာပဲ
ငါတို႕ေတြ ေသြးပင္လယ္ကို ျဖတ္ကူးျပီး
ေက်ာင္းၾကီးဆီ အေရာက္သြားၾကမယ္။
ေသြးပင္လယ္ၾကီးဟာ
တေငြ႕ေငြ႕ပူျခစ္ ဆူပြက္
ထက္ေကာင္းကင္ မုန္တိုင္းတို႕ အစပိ်ဳး
ေသြးလႈိင္းတံပိုး တ၀ုန္း၀ုန္းျပင္းထန္
ငါတို႕ေတြ
ငါတို႕ေတြ လွည့္မျပန္ဘူး၊
ငါတို႕ထဲက တခ်ိဳ႕ဟာ ...
ကိုယ့္အရိုးကိုယ္ခ်ိဳး ေလွအျဖစ္ထြင္းထု
ငါတုိ႕အထဲက တခ်ိဳ႕ဟာ ...
ကိုယ့္အသားကိုယ္လွီး ေလွနံရံအျဖစ္ ခင္းရုိက္
ငါတို႕အထဲက တခိ်ဳ႕ဟာ ...
ကုိယ့္လက္ဖ၀ါး ကိုယ္ရုိက္ျဖတ္
ေလွရြက္အျဖစ္ စပ္ခ်ဳပ္
မုန္တိုင္းကို ခဲြ၀င္
ေသြးပင္လယ္ကို ျဖတ္ျပီး
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဆီသြားဖုိ႕
လုပ္ေနတယ္...။

(၁၀)
ေနာက္ဆံုးမွာ ...
ေဒါင္းအလံကို ... ေျဇာင္းဆန္ေအာင္ လႊင့္ထူရင္း
အမွန္တရားတခုထံ
ငါတို႕ သစၥာအဓိဌာန္ျပဳ
အို ... သူရဲေကာင္းတို႕
အုိ ... က်ဆံုးခဲ့ေလေသာ
ဒီမိုကေရစီ တုိက္ပဲြ၀င္
သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း ...
သူရဲေကာင္းတို႕
ထာ၀စဥ္မပ်က္ျပယ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္
ျမင့္ျမတ္စြာ က်ဆံုးခဲ့ေသာ ...
သင္တို႕၏၀ိညာဥ္တန္ခိုးေတာ္မ်ားသည္
ငါတို႕၏ေရွ႕ေနာက္၀ဲယာ ...
ထက္ေအာက္၀န္းက်င္၌
ပံ်႕ႏွံ႕တည္ရွိၾကကုန္ေတာ့၏။
ထိုေသာ ...
သင္တို႕၏၀ိညာဥ္တန္ခိုးေတာ္မ်ားသည္
ငါတို႕၏ခႏၶာကိုယ္ေနရာအႏွံ႕အျပားသို႕
ထုိးေဖာက္ယိုစိမ့္စီး၀င္ကာ
ရဲရင့္ျခင္းမွာ ငါတို႕အားျဖစ္တည္ေစေတာ့၏။
အုိ ... သူရဲေကာင္းတို႕
အို ... က်ဆံုးေလေသာ
ဒီမိုကေရစီတုိက္ပဲြ၀င္
သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း သူရဲေကာင္းတို႕
ဗမာျပည္ကို ရွိခိုးကာ
ဤေသြးပင္လယ္အား
ငါတို႕ ျဖတ္ကူအံ့
မုိးလံုးျပည္ေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးသံမ်ားၾကားမွာ
ငါတို႕၏ အေရးေတာ္ပံု ေအာင္ျမင္ပါေစသတည္း။ ။

(ေရႊဘုန္းလူ)တာရာမင္းေဝ
 http://poemyae.blogspot.com

Read More

မယ္႔လမ္းပါလား

မယ္႔လမ္းပါလား

ပန္းနီလာ ေဗဒါ ဆင္သလို႔
ယဉ္လွတယ္ေလး၊
စုန္ခ်ည္ ဆန္ခ်ည္နဲ႔
ဒီေခ်ာင္းေရ ေဗဒါလမ္းမွာ
တန္းစီလို႔ေလး၊

အိုအခ်င္း က်ဴရိုးရွင္၊
မေဗဒါ ျပာတဲ႔လန္း၊ကမ္း ကပ္မယ္ ျပင္၊
စံပယ္လွ ပြင္႔ျဖဴစင္၊ကမ္းခြင္က ငယ္ကြ်မ္း၊
သူ႕လိပ္ျပာ ျခံအရံနဲ႔
သူစံရာ သူေပ်ာ္ေမြ႕၊ေျပးေတြ႕ခ်င္စမ္း တဲ႔၊

ေတြ႕ခ်င္တဲ႔ ေစတနာရယ္၊
ငယ္ကြ်မ္းေဆြ လြမ္းေဝေတး ေပမို႔
ေအးခ်ိဳလွတယ္၊

လိပ္ျပာက ဝတ္ရည္သယ္၊စံပယ္က မအား၊
ပြင္႔ဖူးတေဝေဝနဲ႔
ဒီေခ်ာင္းေရ ေဗဒါလမ္း၊မယ္႔လမ္းပါလား၊

အိုအခ်င္း က်ဴရိုးရွင္
မေဗဒါ ျပာလဲ႔လန္း၊ကမ္းကပ္ျပန္ခ်င္၊
ဟိုအေ႕ြမွာလ
ကိုရင္ေဖ႔ ခ်စ္ေရစင္၊ပ်ိဳခင္ရဲ႕အႏြဲ႕၊
ပ်ိဳ႕လက္မွာ မယ္ေဗဒါက
ပ်ိဳ႕မ်က္ႏွာ ခ်စ္အုန္႔ပုန္းကို ျပဳံးၾကည္ခ်င္ငဲ႔တဲ႔၊

ၾကည္ခ်င္တဲ႔ ေစတနာရယ္၊
သနားဖြယ္ ခ်စ္ဖြယ္ေတးေပမို႔
ေအးခ်ိဳလွတယ္၊
ခ်စ္စႏိုးရယ္နဲ႔
ျမစ္ရိုးက အျပာျခယ္ကို
ပ်ိဳနယ္ လိုက္ေလမလား၊
ပြင္႔ဖူးတေဝေဝနဲ႔
ဒီေခ်ာင္းေရ ေဗဒါလမ္း၊မယ႔္လမ္းပါလား၊

အိုအခ်င္း က်ဴရိုးရွင္
မေဗဒါ ျပာလဲလန္း၊ကမ္းကပ္ျပန္ခ်င္၊
ထီးေတာ္က တခြ်င္ခြ်င္၊ကြင္းျပင္ကဘုရား၊
ေနမင္းညိဳခ်ိတန္ေပါ႔
နိဗၺာန္ကို စိတ္ၾကံကူး၊ဖူးခ်င္လ်က္သား တဲ႔၊

ဖူးခ်င္တဲ႔ ေစတနာရယ္၊
နိဗၺိႏၵာ ဂီတာေတးေပမို႔၊ေအးခ်ိဳလွတယ္၊
ကြ်တ္ဆုကိုရြယ္၊လြယ္ပါေတာ႔အရ၊
ပြင္႔ဖူးတေဝေဝနဲ႔
ဒီေခ်ာင္းေရ ေဗဒါလမ္း၊မယ္လမ္းသာပါ႔၊

ေခ်ာင္းေရက ေဖာင္၊ေတာင္ေလးကေသြး၊
ရြက္လင္းယဉ္ ျမိဳင္ျမိဳင္နဲ႔
ပန္းတိုင္ကို ပန္းခိုင္ဆိုက္ေအာင္၊
အားစိုက္ပါေလး။  ။

ဆရာေဇာ္ဂ်ီ
 ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္စာေစာင္(၁၉၅၇-၁၉၅၉)

Read More

အပ္နဖား

အပ္နဖား

ထိုးေသာ္လဲ့ ထိုးေသာ္
ႀကိဳးေခ်ာ္လို႔သြား ။
အမယ္အို အျမင္ကပ္တယ္
အပ္ေရႊနဖား ။ ။
                        (ဆရာေဇာ္ဂ်ီ)

Read More

တေစၦ

တေစၧ

အိပ္လို.မရ
ညၾကီးမင္းၾကီး၊ ထျပီးထိုင္ေန
ေမြ.ရာေတြလဲ၊ ေၾကမြတြန္.လိပ္
သိပ္စိတ္ညစ္တယ္၊ သတိျပယ္လြင့္
ခိုတြယ္စရာ၊ အတည္မက်။

အျပင္ဘက္မွာ
သစ္ရြက္ေတြၾကား၊ ၾကယ္ေလး ငါးပြင့္
စကားပင္အို၊ ကန္ေရစိုစြတ္
ဟိုမွာ လႈပ္လႈပ္၊ ငုတ္တုတ္လက္ကမ္း
စမ္းေလွ်ာက္သြားေန၊ ျမက္ခ်ဳံေတြထဲ
တေစၧ ငါကိုယ္တိုင္ပါပဲ။

ခုတင္ေျခရင္း
ျဖည္းနင္းရွပ္ရွပ္၊ မတ္တတ္ထလိုက္
ခန္း၀ကိုလာ၊ ၀ရန္တာမွာ
သည္မွာတစ္ေယာက္၊ တေစၧေျခာက္လွန္.
ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ.ၾကည့္၊ မ်က္ႏွာလွည့္စမ္း
တည့္တည့္လွမ္းျမင္၊ ေအာ္ငုိခ်င္မိ
တဆင္တည္းပဲ သူႏွင့္ငါ။

ျမစ္နက္ထဲမွာ
ငါ ေရနစ္ျမွဳပ္၊ ခ်မ္းျပီးကုပ္ေန
ကုကၠိဳကိုင္းၾကား၊ ငါေနနားလိုက္
ဘုရားေရွ့ေမွာက္၊ ဒူးေထာက္ေရာက္ျပန္။

ေမာပန္းလ်နွင့္
တစ္ေယာက္ေသာ ငါ၊ ငါမ်ားစြာမွ
ထလာလြင့္ပါး၊ ေမာင့္အနားကို
စကားေထြရာ၊ ငိုသံပါႏွင့္
ဘာမွမၾကား၊ ေမာင့္အနားမွာ
`ထသြား စို.ဆို၊ ေမ့ကို အိပ္မက္
မမက္ဘူးလား၊´ တေစၧျဖားေယာင္း
မႈန္မႊားစိတ္၀ယ္ အရိပ္ထင္။ ။

(တာရာမဂၢဇင္း၊ အတဲြ ၃၊ အမွတ္ ၂၀၊ ၁၉၄၇)

ၾကည္ေအး

Read More

တို႔တိုင္းတို႔ျပည္

တို.တိုင္းျပည္

ထေလာ့ ျမန္မာ၊ အို-ျမန္မာတို.
တို.ရြာတို.ေျမ၊တို.ရြာေျမ၀ယ္
ေစတီစပါး၊မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမဲြမဲြႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ယာစကာမ်ဳိး၊တညိႈးညိႈးႏွင့္
ပုထုိးျမင့္ေမာင္း၊ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းၾကား
လွည့္လည္သြားလ်က္
မစားေလရ၊၀မ္းမ၀၍
ဆြမ္းမွ်မတင္ႏူိင္ ရွိမည္တည္း။

ထေလာ့ျမန္မာ၊ အို ျမန္မာတို.
တုိ.ရြာတို.ေျမ၊ တို.ရြာေျမ၀ယ္
ေရခ်ဳိေသာက္ရန္၊ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီးႏွံ ခ်ဳိပ်ား၊မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမဲြမဲြႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ကာလၾကာလွ်င္
ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရ၍
ေတာကျပိတၱာ ျဖစ္မည္တည္း။

ထေလာ့ ျမန္မာ၊ ျမန္မာထေလာ့
အားမေပ်ာ့ႏွင့္၊ မေလွ်ာ့လံု.လ
သူကစ၍၊ ငါကအားလံုး
လက္ရုံးမ်ားေျမာင္၊ ဉာဏ္မ်ားေျမာင္ႏွင့္
စြမ္းေဆာင္ၾကေလ၊ ေဆာင္ၾကေလေလာ့
ဤေျမ ဤရြာ၊ ဘယ္သူ.ရြာလဲ
ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ.စပါးလဲ
ထားေလာ့တာ၀န္၊ ပြန္ေလာ့ လုပ္ငန္း
ဉာဏ္ေရွ.ပန္း၍
တ၀မ္းတစိတ္ ညီေစသတည္း။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ

Read More

မင္႔အိမ္

မင့္အိမ္

ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း
မင္းက မင့္အိမ္၊ လြန္ေသးသိမ္ဟု
မျငိမ္မသက္၊ စိတ္စက္မေကာင္း
စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾက၊ တေခြေခြသည္
ေနထိေၾကြမည့္ ပန္းယဥ္အိ။

လိႈင္းအိအေယာင္

ေဆာင္ၿပိဳင္ သာေမာ၊ သူ႔အိမ္ေခ်ာသို႔
စေၾကာသပ္ရပ္၊ စံပယ္ထပ္နွင့္
ပန္းကပ္ ပန္းၾကြ၊ သူ႔အိမ္လွသို႔
ေ၀းက ေမွ်ာ္မွန္း၊ မင္း ေရာ္ရမ္းသည္
ပန္းအိ ေနထိ ေၾကြေတာ့မည္႔။

မေကာင္း မင့္အိမ္၊ ေကာင္း မင့္အိမ္တည္႔
မင့္အိမ္ ရႊဲစို၊ အမိုးယိုေသာ္
မျငိဳျငင္သင့္ပါ၊ မင့္ တက္ဖာေပါ့
အကာ အခင္း၊ ပ်က္ယိုယြင္းေသာ္
မျငင္းေစခ်င္၊ မင္းဆက္ျပင္ေပါ့
အခြင္ အနဲ႔၊ အရြဲ႕အေစာင္း
မေကာင္း မေျပ၊ ေဟာင္းေထြေထြကို
အေျခႏွင့္မွ်၊ ဉာဏ္ျဖင့္ ဆ၍
လံု႔လသက္သြင္း သစ္ေစမင္း။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ

Read More

အခ်စ္ဦး

အခ်စ္ဦး


တစ္သက္တစ္ခါ
တစ္လႊာတစ္႐ြက္
တစ္ခက္တစ္ပြင္႔
ငံုအဆင္႔မို႔
ရင္႔လို႔ပဲ၀ါ၀ါ
ညွာတံပဲျပဳတ္ျပဳတ္
ျဖဳတ္ခနဲပဲေၾကြေၾကြ
ေျမမွာပဲေရာက္ေရာက္
ဖြဖြကေလးေကာက္လို႔
ပန္းေျခာက္ေလးပဲဲျမတ္ႏိုးမယ္။


ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)

Read More

အေရးအသားသက္သက္အႏုပညာ

အေရးအသားသက္သက္အနုပညာ

လက္ဖဝါးမွာ အေရးအေၾကာင္းမ်ားလြန္းလို႔
ဘယ္လမ္းကို လိုက္ရမယ္
ငါမသိဘူး။

စဉ္းစားေတြးေခၚျခင္းက
ေခ်ာက္ကမ္းပါးအစြန္အဖ်ားမွာ
ဒီေန႔ကို ဘယ္လိုေရာက္လာခဲ႔တယ္ဆိုတာ
ထိတ္လန္႔အံ႕ၾသစြာနဲ႔။

အေျဖမရွိပဲေရွ႕ဆက္ေနဆဲေမးခြန္းေတြက
''ဒီေန႔ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဘယ္သူယူမလဲ..''
ဖဲငါးခ်ပ္ဘယ္လိုတြဲတြဲ
သုံးဖဲတစ္ဆယ္ မျပည္႔ဘူး။

ဘဝမွာ
ဘယ္သူ႔ရဲ႕ ခတ္ခ်က္မမွန္တဲ႔ ျခင္းလုံးကို
ဘယ္သူက အသည္းအသန္ လိုက္ဆယ္ခဲ႔ဖူးဘူးလို႔လဲ
ခႏၶာကိုယ္ေပၚက အစက္အေျပာက္ေလးဟာ
ေနရာေရြ႕ေရြ႕ေနရဲ႕
မွဲ႔ရွင္။

ရင္ထဲတစ္ႏွစ္ကုန္သြားေတာ႔လည္း
ဖုန္မႈံ႕ေတြနဲ႔ေနာက္ထပ္စာအုပ္ေတြ
စာအုပ္ေတြထဲေနာက္ထပ္ဖုန္မႈံ႕ေတြ။

ခုေတာ႔
ဝယ္ျပီးမွ မတီးခတ္ျဖစ္တဲ႔ဂစ္တာ
ငါလည္း ေရးျပီးသိမ္းထားရမယ္႔ ကမာၻ။


စိုင္းဝင္းျမင္႔

(ရနံ႕သစ္-ၾသဂုတ္လ၊၂၀၀၃)

Read More

တစ္ဝက္တစ္ပ်က္မွတ္တမ္း

တစ္ဝက္တစ္ပ်က္မွတ္တမ္း

ပထမေျမာက္ရဲ႕ရင္႔ျခင္းအျဖစ္
အေမက ငါ႔ကို ဆြဲဖြင္႔တယ္
ယမမင္းရဲ႕ၾသဝါဒက ျပကၡဒိန္ေတြကိုေဟာင္းျမေစရဲ႕။

ငါ႔ရင္ဘတ္ထဲမွာက မီးပြင္႔ဖဲခ်က္ေတြ တစ္ထပ္ၾကီး
ငါေျပာလိုက္တဲ႔ ဓါးသြားတစ္ခြန္းက
နတ္ဆိုးအေပါင္းကို ေရမြန္းေစခဲ႔ျပီ တဲ။

ငယ္ငယ္ဝ႔ံဝ႔ံ ေလာကဓံနဲ႔
ေဆာင္းဦးေလျပည္ကို ပန္ခ်င္တဲ႔ေကာင္
မေရးရေသးတဲ႔အကၡရာတစ္ေၾကာင္းဟာ
ဘယ္လက္နဲ႔...ဝွက္ထားတဲ႔ ဗ်က္ေစာင္းပဲ။

ေသနတ္တစ္လက္ရဲ႕ေျပာင္းထဲမွာ
က်ည္ဆန္လို ငါဂူေအာင္းေနခဲ႔ဖူးတယ္
ငါ႔ဝိညာဉ္ထဲက မီးခိုးေပ်ာ႔ေပ်ာ႔အသံမ်ား
နကၡတ္ဦးလို...ပ်ံေစသား။  ။

တာရာမင္းေဝ
idea-ဇူလိုင္၊၂၀၀၃

Read More

ေသလူ

ေသလူ

ငါဟာ ျမွားတစ္လက္ျဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္
ဒါေပမယ္...ဘယ္ဝါးက်ည္ေထာက္ကိုမွ
ဒူးမေထာက္ခဲ႔ဖူးဘူး။

ငါဟာ ဓားတစ္လက္ျဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္
ဒါေပမယ္...ဘယ္ဓားအိမ္ထဲမွာမွ အိပ္မက္မက္
မေနခဲ႔ဖူးဘူး။

ေနာက္ေတာ႔
....ငါဟာ အကၡရာတစ္လုံးျဖစ္သြားတယ္။
ငါ႔ကိုယ္ငါျပန္ဖတ္လို႔ေတာ႔မရဘူး။

အဲသည္လိုနဲ႔
ငါဟာအရက္ပုလင္းတစ္လုံးျဖစ္သြားတယ္
ငါ႔ကို ဘယ္သူက ဝင္ပလုတ္က်င္းမလဲဆိုတာကို
...ေစာင္႔ေနတယ္။  ။

တာရာမင္းေဝ
IDEA-ဇြန္၊၂၀၀၃

Read More

အလြမ္းမပါတဲ႔ျပဇာတ္

ကိုယ္လိမ္းေပါင္ဒါကအစ
အာကာသခရီးအထိ
ေၾကညာမွ လူသိတယ္
“မင္းကို ငါခ်စ္တယ္”
ဒီေမာင္းသံၾကား
ပန္းမ်ားပြင့္ေစသတည္း။
ဟို … လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ကေတာ့
သူကေလးရဲ႕ ငနဲလည္းျဖစ္ခ်င္
(သိပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္)
ေနာက္ေတာ့
ပဥၥ႐ူပ တေကာင္လည္းျဖစ္ခ်င္
အခုေတာ့ …
သူတို႕ပါးစပ္ေတြထဲက ေထြးထုတ္ေလာက္ေအာင္
ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ စပ်စ္သီးတလံုးသာ ျဖစ္ခ်င္သူ
ကိုယ့္အတြက္ လက္ဖက္ရည္ခြက္အေရာက္မွာ
႐ုတ္တရက္ မလိုင္ကုန္သြားတာမ်ိဳး
ပလာတာဆိုင္ကေၫွာ္
ေကာ္နီရယ္ ေတာ္႐ံုေအာ္ပါ။
ေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္ေဆးျပားေတြနဲ႕
လိင္ကိစၥသာ မရွိခဲ့လွ်င္
ဒီေလာကႀကီးမွာ အေနခက္မည္ပင္
စိႏၲိတကထာ ကိုေၾကာက္ရ
မိုးျပိဳမွာကိုေၾကာက္ရ
အကုသိုလ္ကိုေၾကာက္ရ
ေနာက္ဆံုး ေကာ္ဖီတခြက္ကိုေတာင္ေၾကာက္ရ
(အၿမဲေသာက္ရင္ ကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္သတဲ့)
(ပြဲေတာ္က်ရင္ ေဖာက္မယ္)
အေၾကြနည္းနည္းထည့္ထားတဲ့
စုဘူးေလးတစ္ဘူး ငါပိုင္ဖူးတယ္။
“ရွင့္ကိုမခ်စ္ဘူး”
ေရေႏြးပူလည္းေလာင္ဖူးတယ္
ထီလက္မွတ္အေဟာင္းေတြ ထူထပ္
ေနာင္တမဲ့ပံုျပင္ေတြ ထူထပ္
ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ
ထိုင္စရာတေနရာရဖို႕
တိုက္ပြဲစပါျပီ
မိုးလင္းကမိုးခ်ဳပ္
(အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ံႈးနိမ့္၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ အႏိုင္ရ)
လြင့္စဥ္သြားေနပံုက
ကေလးရဲ႕လက္က လြတ္က်တဲ့ အံစာတံုးလို။
အေၾကာေတြ အကုန္ဆန္႕ထုတ္
က်န္းမာေအာင္လုပ္ရ
ေသးေသးမွ်င္မွ်င္(လက္သန္းေလာက္)
ျမက္ကေလးတပင္ကလဲ
ကမၻာေျမႀကီးရဲ႕ ဆြဲငင္အားကိုဆန္႔က်င္
ဒါဝင္ေျပာခဲ့သလိုေပါ့။
လာမယ့္တနဂၤေႏြေန႕လို ေသခ်ာခဲ့
ေဟာဒီဂစ္တာမွာ
တႀကိဳးဟာ လဲဖို႕လိုေန
ခင္ဗ်ား ဆံပင္တိုဖို႕လိုေန
ဝမ္းႏႈတ္ေဆးထဲမွာ
ပ်ားရည္တဇြန္းပါဖို႔လိုေန
ေကာင္းကင္ဟာ အေရာင္ေျပာင္းဖို႕လိုေန ………..
…………………………………………………….
ၾကမ္းပိုးမ်ားတဲ့ အိပ္ရာေပၚ
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေပ်ာ္တာဆန္းတယ္။

သစၥာနီ
(႐ုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ – ၁၉၉၀)

Read More

ရင္ကြဲေတာင္အလြမ္း

ရင္ကြဲေတာင္ ဟိုအေကြ႕

ေရွ႕ဆီမွာ ေတာင္အရိပ္

ခ်စ္သူေလးအိပ္ေနတယ္။

ကားဆရာၾကီးရယ္ . . .

ဟြန္းက်ယ္က်ယ္ မတီးပါနဲ႔ . . .

ဂီယာၿပင္းၿပင္း မထိုးလိုက္ပါနဲ႔

ခ်စ္တဲ့သူ ႏိုးမွာစုိး။

ညီမေလးတို႔ေရ

သီခ်င္းသီသံေတြ

တဆိတ္ကေလး

တိတ္ေပးလွည့္ပ

သူ . . . အိပ္ေရးမပ်က္ရေအာင္။

“ဆဒံုးပါ” ေတာင္ေၾကာ

ကားေလးေလွ်ာအဆင္း

ရင္တြင္းလိႈက္ဆူ

အသက္မွ်င္းမွ်င္းရႈ

ပါးၿပင္ႏွစ္ဖက္ပူေႏြး

ေသေလာက္ေအာင္ပင္ ေဆြးစမ္း

ေဝး . . . ခဲ့ၿပီပဲ။

ေနာက္ဆံုးၿပဳစုၿခင္းအေနနဲ႔

ေၾကကြဲမႈ ယာတစ္ခင္း . . .

ဆံုးရႈံးမႈ ပန္းတစ္ခင္း . . .

(သို႔မဟုတ္) ငါ့ရင္းတြင္းရစ္သမ္ကို

ဖြဲ႕ဆိုရန္အတြက္

က်န္သူရဲ႕လြမ္းခ်င္း အၿမိဳက္

ရႈိက္သံတစ္ခ်က္

မ်က္ရည္တစ္စက္ ခမ်ာ

ထာ၀ရ အနားယူ

အိပ္စက္ေနသူအဖို႔

အေႏွာင့္အယွက္ ၿဖစ္ေစမယ့္

အဆိပ္တစ္ခြက္ . . . ပမာ ဆိုခဲ့ရင္။

ဘုရား . . . သိၾကား . . . နဲ႔ ရွင္နတ္မ်ား

ေစာင့္ေရွာက္ကယ္မ သနားေတာ္မူပါ

ခရီးသြားတို႔ေရ . . .

ကဗ်ာဆရာမ . . . ငဲ့

အင္မတန္႔ အင္မတန္

သဘာ၀က်သတဲ့လား။

စိမ္းရက္တယ္ . . .

စိမ္းရက္ေလအားတယ္ . . . ဆိုပဲ

ဘဝခ်င္းလည္း ၿခားခဲ့ၿပီမွန္ရဲ႕

မ်က္ရည္ကိုသိမ္း

မာနနဲ႔ ထိန္းရင္း

ပိန္းပိတ္လုေအာင္

ေမွာင္က်သြားရတဲ့ ဘဝ

တစ္ဖန္ . . .

ၿပန္လည္အေရာင္ၿခယ္ၿပရန္ ၾကိဳးစား

တန္ဖိုးမ်ား စုတ္တံတစ္လက္ကိုင္

ကဗ်ာေရႊလက္တို႔ ငါပိုင္ဆဲ။

ဘဝခရီးလမ္း

ပန္းပန္မပ်က္

လမ္း . . . ဆက္ေလွ်ာက္

ဒူးေထာက္ညြတ္က်

အရံႈးေပးလိုက္ရမွာ ငါလား။

အႏုပညာဂုဏ္ၿဒပ္နဲ႔

ၿမင့္ၿမတ္ခ်င္ေသးသူေလ

ေသြးတို႔ လွည့္ပတ္ေနသေရြ႕

ေရးလက္စ ကဗ်ာ

ဖြဲ႔လက္စ သီခ်င္း

အသက္နဲ႔ ရင္း၍ . . .

အသက္နဲ႔ ရင္း၍ . . . ။

သားကေလး . . . ေရ

ေမေမ့အိမ္အၿပန္

နက္ၿဖန္နံနက္

ရင္ေသြးလက္အပ္ဖို႔

အနာဂတ္ သစ္သီးခူး

ဆူးမ်ားလည္း စူးခ်င္စူးေပါ့ ။ ။

မအိ

ပန္းေ၀သီမဂၢဇင္း၊၁၉၉၃

Read More

ဂ်စ္ပစီတစ္ေကာင္ရဲ႕ရင္ကြဲပက္လက္လမ္းဆံု

လမ္းေပၚမွာ လူေတြေတြ႔တိုင္း
လိုက္ျပီး ေမးၾကည့္ရဦးမယ္...
..... ..... .....
“ခ်စ္တယ္” ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
သတ္ေသတဲ့ နည္းတစ္မ်ဳိးလား... လို႔။

ေကာင္မေလးရယ္...
ငါဟာ “ေတေလ” ပါ။
ဖ်ားနာမႈကိုမွ တြယ္ကာတတ္သူတစ္ေယာက္ေပါ့။

သန္႔စင္ခ်င္လို႔
အလင္းထဲမွာ ငါ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။
အျပစ္က လြတ္ဖို႔အတြက္ေတာ့
ငါ ဒူးေထာက္လိမ့္မယ္ မဟုတ္ေပဘူး။

မင္းအတြက္ေတာ့ ငါဟာ..
...ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့.. အဲဒီ “ဘာမွ မဟုတ္ဘူး” ကိုပဲ
ငါ ေသေသခ်ာခ်ာ သိမ္းဆည္းထားတယ္
မင္းကို သတိရတဲ့အခါ
မၾကာ.. မၾကာ.. ထုတ္.. ထုတ္ၾကည့္ခ်င္လို႔။

ငါ့ကို
“ျပႆနာေကာင္” လို႔ မေျပာပါနဲ႔...။
ျဖစ္သမွ်ေတြ အားလံုးအတြက္
ငါ့မွာ ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြ
လံုလံုေလာက္ေလာက္ရွိေနတတ္တယ္။
(ေလာကၾကီးကို ပခံုးတစ္ခ်က္တြန္႔ျပီး ျပံဳးျပလိုက္ရဲ႔)

လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႔ ရင္ဘတ္ဟာ
အဆင္မေျပမႈမ်ားမ်ား
အလြမ္းခါးနည္းနည္း
အစဲြအလမ္းၾကီးတတ္တဲ့ အိပ္မက္တခ်ဳိ႔တေလ
မခံခ်င္စိတ္ေတြ ေပပြ
လူငယ္ပီသတဲ့ ဘ၀င္တစ္မ်ဳိး ခပ္ေထြေထြနဲ႔
ငါ ေနေပ်ာ္ေအာင္ ေနတယ္။

ငါဟာ
ရင္ခုန္ေနတဲ့ သံဆူးၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းေပါ့။

ငါ့ေရွ႔ တိုး၀င္လာတဲ့
ေကာင္မေလးေတြ အားလံုးကို ျငိပစ္လိုက္ဖို႔
ေဟာဒီသံဆူးၾကိဳးက
အဆင္သင့္ ေစာင့္ေနတယ္။

ကဲ.. ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈလဲကြယ္..။
ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး (ငါကေတာ့ ေနာက္တာပါ)

ငါဆိုတဲ့ ေတေလက
မိန္းမေတြကို ခ်စ္ရတာ
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ၀တ္ရတာေလာက္ေတာင္
သက္ေတာင့္သက္သာ မရွိဘူးလို႔ ထင္တဲ့ေကာင္။

ငါ့ကို နားလည္တယ္လို႔ ထင္တဲ့သူေတြအားလံုးကို
ငါ ရယ္တယ္။
အသုဘခ်ျပီးစ အိမ္လို႔.. ျငိမ္ဆိတ္
ေဟာဒီမွာ.. ေတေလတစ္ေယာက္ေပါ့။
သူ႔ပါးစပ္ကို တင္းတင္းပိတ္ျပီး
(ေလာကၾကီးကို) ျပံဳးတယ္။

ငါ့ကို ဘယ္သူမွ နားမလည္ၾကပါဘူး...။
ငါ့ကို ဘယ္သူမွ နားမလည္ၾကပါဘူး...။

မင္းခိုက္စိုးစံ

Read More

ခ်စ္သူေပ်ာက္ကိုရွာေနတဲ႔မွတ္ပုံတင္

(၁)

စံပယ္ေတြ တ၀ုန္း၀ုန္း ရြာခ်ခဲ့တာေတာင္မွ
ငါဆိုတဲ့ေကာင္ဟာ
ရနံ႔ တစ္ခုတေလေတာင္ စိုစြတ္ခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး....

(၂)
သူမရဲ႕ နဖူးကို ထိတယ္ဆို႐ံုကေလး ငါနမ္းခဲ့တာပါ...။

(၃)
ဒါနဲ႕မ်ား...
အလြမ္းေတြ ငါ့ရင္ထဲ ၀င္ခြင့္ဗီဇာ ရသြားတဲ့ကာလက
ရွည္လ်ားလွခ်ည္လားကြယ္.....
ေျပာပါ မင္းငါ့ကို ဘယ္ေတာ့ အိပ္မက္မက္မွာလဲ
မင္းပိုင္ဆိုင္တဲ့ အိပ္စက္ျခင္းရဲ႕တံစက္ျမိတ္ေအာက္မွာ
ငါတိတ္တိ္တ္ကေလး ရပ္ေစာင့္ေနတာၾကာျပီကြယ္....

(၄)
ငါဟာမင္းရဲ႕ သက္ရွိမွတ္ပံုတင္ တစ္ခုပါကြဲ႕၊
ေဟာဒီေကာင္ရဲ႕ရင္ဘတ္မွာ မင္းလက္ေဗြရာရွိတယ္ေလ....
(မွတ္ပံုတင္တစ္ခုက
သူ႔ပိုင္ရွင္ကုိ လိုက္႐ွာေနပံု
အို....လူေတြကို ေျပာျပရင္ေတာင္
ယံုႏိုင္စရာ မရိွပါဘူးကြဲ႔)
ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း၊ မင္းအတြက္နဲ႕
သူမ်ားတံေတြးခြက္ထဲ ေရာက္ရင္ေတာင္
ပက္လက္ေတာ့ အေမ်ာခံမွာ မဟုတ္ဘူး၊
မင္းဆီကို လက္ပစ္ကူးျပီး လာခဲ့မယ္

(၅)
စံပယ္ပြင့္ေရ...
အခ်စ္ေတြ ဖ်ားနာသြားတဲ့အထိ
ငါ့အေပၚရြာခ်လိုက္ပါကြယ္
ႏွင္းဆီအျဖဴတစ္ပြင့္ ထိုးစိုက္ထားတဲ့ နံနက္ခင္းနဲ႔အတူ
ခ်စ္သူျပန္လာမယ္.....တဲ့
ရြာလွည့္ပါ......လာခဲ့ပါ......
အခ်စ္ေရ...
မင္း ေနာင္တ မရေစရပါဘူးကြယ္။
မင္းခိုက္စိုးစန္ (၁၉၉၈)

Read More

ခြဲခြါခ်ိန္

ေႏြရာသီ ေရာက္လာတာကိုက ေစာလြန္းတယ္...
အဲသည္ေလာက္ မြန္းက်ပ္မယ္မွန္း သိခဲ့ရင္
(အစကတည္းက)
အသက္ရွဴတတ္ေအာင္ ငါ မသင္ခဲ့ပါဘူး...

သစ္ပင္ေတြ ေသြ႔ေျခာက္
အသံတစ္သံကို ေၾကာက္ေနရသလိုလို..
အခ်စ္ေရ... တို႔စိတ္နဲ႔ တို႔ကိုယ္ပဲ
သစ္ရြက္ေတြလိုပဲ အတူ ေၾကြပစ္လိုက္ၾကမယ္
“ဘာ...ျဖစ္...လို႔...ခြဲ...ရ...မွာ...လဲ...ကြယ္”

ျမက္ခင္းေတြ အျမဲစိမ္းေနတာ ျမင္ရေအာင္
ဘ၀ကို... ေဘာလံုးကြင္းပဲ ျဖစ္လိုက္ေစ့ခ်င္ေတာ့တယ္...
အခုေတာ့...

ေႏြရာသီ ေရာက္လာတာကိုက ေစာလြန္း
(မင္း...သြားမယ္ဆိုလည္း)
စကားတစ္ခြန္းေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ဖို႔ ေကာင္းတယ္။

မင္းခိုက္စိုးစံ

Read More

ကာလနဂါး

အေရးတၾကီး ႏိုးထစရာမလိုဘူးဆိုရင္
ငါ ဆက္ျပီး အိပ္ေနခ်င္လို႔ပါ ..။

“ဘ၀..” ဆိုတာနဲ႔ ဘာလို႔ “ရွင္သန္ျခင္း..”လို႔
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရတာလဲ
ငါကေတာ့ အိပ္ေနရတာကိုပဲ .. ၾကိဳက္တယ္၊
ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္လိုက္ေလာက္ေတာ့
ငါလည္း ေတာက္ေလွ်ာက္ၾကီး မေကာင္းႏိုင္ဘူးေပါ့..
သံပတ္ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ပဲ ေနတတ္တယ္။

ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္လုပ္မွ
ပထမ ရမယ္ဆိုရင္
ငါ ရွင္ဘုရင္ေတာင္ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ၊
ေက်းဇူးျပဳျပီး .. ငါ့ကို
“ေစာက္ရူး..” လို႔ ေခၚပါ ။

မျမင္ခ်င္တာေတြ အားလံုးအတြက္
မ်က္စိေသးေသးေလးႏွစ္လံုးကို ပိတ္ထားလိုက္ရံုပါပဲ
ေဟာ .. ငါ ဘယ္ေလာက္လိမၼာတဲ့ ေကာင္လဲကြယ္ .. ၊
ေဟာဒီ .. ေစာက္ရူးမွာ
ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားပါတယ္ ။

ငါ့ဆီ ဂုဏ္ျပဳဖိတ္စာ ပို႔ဖို႔မလို
ငါ့လိပ္စာကို ငါမသိ
ငါ့ အုတ္ဂူကိုလည္း မင္းတို႔
အေလးျပဳဖို႔ အေၾကာင္းမရွိေပဘူး ။

အို ... မိတ္ေဆြတို႔
ႏိုင္ငံၾကီးသားအေပါင္းတို႔ ..
ေသြးနဲ႔ကိုယ္ သားနဲ႔ကိုယ္
မွားယြင္းၾက၊
ပက္လက္ေမ်ာဖို႔အတြက္
တံေတြးခြက္ၾကီးၾကီးလိုက္ရွာၾက၊
ငါကေတာ့
ေစာင္ထူထူကို ေခါင္းျမီးျခံဳ
ကိုယ့္ ကိုယ္က်င့္ .. ကိုယ္
စိတ္လံုလံုနဲ႔ အိပ္တယ္။

ႏိုင္ငံေက်ာ္ေတြအားလံုးကို .. သနားတယ္၊
မင္းတို႔ ငါ့ေလာက္
ဘယ္သူမွ အိပ္ေရးမ၀ခဲ့ၾကပါဘူး ။

မင္းခိုက္စိုးစန္

Read More

ကံဆိုးေကာင္

သည့္ထက္ပိုျပီးေမွာင္စရာ...
ဘာက်န္ေသးလို႔လဲ
လွ်ပ္စီးေတြ လက္လက္ျပေနတာကိုပဲ
ယံုၾကည္ပစ္လိုက္ရေတာ့မယ္။

ေကာင္...မ...ေလး...ေရ...
စပယ္ေတြ တ၀ုန္း၀ုန္း ရြာခ်ခဲ့တာေတာင္မွ
ငါဆိုတဲ့ေကာင္က
ရနံ႔ တစ္ခုတစ္ေလေတာင္
စိုစြတ္ခြင့္ မရပါဘူး။

စိတ္ကူးေတြ အေအးပတ္တာပဲ
အဖတ္တင္ေတာ့ရဲ႕...

အေရာင္းျပခန္းတစ္ခုရဲ႔ နံရံမွာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ခ်ိတ္ဆြဲျပသထားတာလည္း
၂၆ ႏွစ္သာ ၾကာသြားတယ္
တစ္ခါမွ ေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္တာ မခံရပါဘူး။

အခုေတာ့ ... ေဟာဒီ ေကာင္မေလးကိုပဲ
ေက်းဇူးေတြ တင္ပစ္လိုက္ရေတာ့မယ္...
၀ယ္သူမရွိတဲ့ ငါ့ကို
နံရံေပၚက ျဖဳတ္ခ် ခိုးယူသြားလို႔...

ငါ့ရဲ႕ မြတ္သိပ္ျခင္းေတြကို သယ္ပိုးသြားတဲ့
ခ်စ္လွစြာေသာ သူခိုးမေလးေရ...
ေပးပါ... ေပးခဲ့ပါ...

မင္းခိုက္စိုးစံ

Read More

ငွက္

ေတာင္ပံမီးစြဲေနတဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္
ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း မပ်ံႏိုင္ဘူး
*ၿမိဳ႕ရဲ႕အူသံေတြဆီ
ဘယ္အကိုင္းမွာ နားမလဲ
ရင္ကို ျမားတစ္စင္းလာစိုက္တယ္
ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံ လမ္းမွားပုံက
ကိုယ့္အမည္ ကိုယ္မွန္းေလာက္ေအာင္ပါပဲ။
ေလထဲပ်ံတာေတာင္
အရိပ္ကို ေၾကာင္ခုတ္ခံရတယ္
စကၠဴပန္းေတြလိုပဲ
ရနံ႔မပါဘူး
စကၠဴပန္းေတြလိုပဲ
အေရာင္မလြင့္ဘူး
ဒုကၡစစ္စစ္ေတြ မာခဲပုံက
ကဗ်ာေတြေတာင္ ဖ်တ္ခနဲေသတယ္
သိပ္သိပ္သည္းသည္း လမ္းကေလးအတိုင္း
အေတြးေတြ တြယ္စီးလာရ
ၿမိဳ႕အူသံထဲက
တိုးထြက္လာခဲ့ေပမယ့္
တည့္တည့္မတ္မတ္ မျပန္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
ဦးေခါင္းမီးစြဲလာတဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္။ ။
*ၿမိဳ႕အူသံ။ ။ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ၏ အေျချပဳပဌာန္းစာအုပ္မွ
ကိုေရြး
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ
ၾကည္လင္ေသာေရတံခြန္၊ ပၾကိမ္၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၁

Read More

အရူးမွာလိုင္စင္ရွိတယ္

ျခဳံထည္ႀကီးထဲက ရုန္းထြက္လို႔မရေတာ့ဘူး
ကတ္ေၾကးသံတခ်ပ္ခ်ပ္က နားယားတယ္
ငါ့ကိုၾကည့္ေနတဲ့ မွန္ထဲက မ်က္လုံးဟာအသည္းယားစရာ
မွန္အျပင္က ငါ့ေခါင္းကိုစမ္းၾကည့္မိတယ္၊ ရွိေသးတယ္
ဆံသဆရာဟာ ေဘာလုံးပြဲမွာ
သူကိုယ္တိုင္ဝင္ကန္ခဲ့သလိုမ်ိဳးေျပာတယ္
ဒိုေလး၊ ဘက္ခမ္း၊ ဘန္ပါစီ၊ မက္စီ၊ ကာကာ
ငါ့ေရွ႕ေရာက္လာသလိုပဲ
ငါေတြ႕ေနရတဲ့ မွန္ထဲက ဂ်ာနယ္အပုံဟာ ထခုန္ေနေတာ့တာပဲ
ဘရိတ္ ခဏခဏအုပ္တယ္
အဆိုေတာ္ဟာ သီခ်င္းဆိုရင္း စာသားေမ့သြားဟန္ရပ္တန္႔
စဆိုတဲ့ စာသားက တီးလုံးေရွ႕ ေျပးထြက္လာ
သရဲနဲ႔ ရုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ရသလိုမ်ိဳး
သရဲဆိုလို႔ ညက သူၾကည့္ခဲ့တဲ့ သူရဲကားအေၾကာင္း
စိတၱဇလူသတ္သမားဟာ ၾကည့္သူကိုေတာင္
စိတၱဇျဖစ္လာေစတယ္ဆိုပဲ
ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕မွာ စိတၱဇလူသတ္သမားဟာ ဆံသဆရာဆိုလား
ဆံသဆရာဟာ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕မွာ စိတၱဇလူသတ္သမားဆိုလား
သူကိုယ္တိုင္က ဆံသဆရာလား၊ စိတၱဇေဝဒနာသည္လား
သူ႕အမူယာေတြ ေလယူေလသိမ္းေတြ ခြဲျခားရခက္လာ
ဘုရား ဘုရား ငါ ထေျပးရမလား
တစ္ျခမ္းေျပာင္၊ တစ္ျခမ္းေမွာင္ေနတဲ့ ငါ့ဦးေခါင္းနဲ႔ ျဖစ္ပါ့မလား
တကယ္ေတာ့ဗ်ာ နံရံမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ က်ားေခါင္းေနရာမွာ
ခင္ဗ်ားဆံပင္ပုံမ်ိဳးနဲ႔ လူဦးေခါင္းတစ္ခု ခ်ိတ္ထားရမွာ
ဒါမွ ဆိုင္ရဲ႕ေၾကာ္ျငာဟာ ေပၚလြင္မွာမဟုတ္လား
လူေတြ စိတ္ဝင္စားမွာ မဟုတ္လား
ဘုရား ဘုရား ဒီလူ အတည္ေျပာေနတာမ်ားလား
သူ႕ေျခေထာက္ကို ပြတ္သပ္ေနတဲ့ ေၾကာင္ကေလးကို ကန္ထုတ္လိုက္ပုံ
ေၾကာင္ကေလး ေဘာလုံးတစ္လုံးလို လြင့္သြားပုံ
နံရံနဲ႔ထိပုံ၊ ျပဳတ္က်လာပုံ၊ ေၾကာင္ကေလးညည္းညဴေနပုံဟာ
တစ္စကၠန္႔အတြင္း အျဖစ္အပ်က္
သူ႕မ်က္ႏွာဟာ သူဘာမွ မလုပ္လိုက္သလိုမ်ိဳး ေအးစက္
ဓားအိမ္ထဲမွာ ဘလိတ္ဓားအသစ္ထည့္ေနပုံက
ေအးေဆး တိက် ျမန္ဆန္လြန္းတယ္
သူ႕မ်က္ႏွာေရွ႕ တဝီဝီပ်ံသန္းေနတဲ့ ယင္ေကာင္ကို ပိုင္းခ်လိုက္ပုံဟာ
ငါ့ ပါးစပ္ကို အေဟာင္းသားပြင့္သြားေစတယ္
ငါ့ ဝတ္ရုံအျဖဴေပၚ ျပဳတ္က်လာတဲ့ ယင္ေကာင္တစ္ပိုင္းဟာ
ငါ့ဆံပင္နဲ႔ေရာေထြးလို႔ ေတာင္ပံတစ္ဖက္ ခတ္ေနတုန္းပဲ
ငါ့ ကုတ္ေပၚမွာ ဆံပင္မရွိေတာ့ဘူး
ငါ မ်က္ေတာင္မခတ္ရဲဘူး မ်က္ေတာင္ေတြျပတ္က်မွာစိုးလို႔
ငါ မ်က္စိမမွိတ္ရဲဘူး ျမင္ကြင္းေတြျပတ္က်မွာစိုးလို႔
ထြက္ေျပးတဲ့ ငါ့စိတ္ဟာ ငါ့ခႏၶၶာထဲကထြက္မရဘူး
တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ေနဆဲ ယင္ေကာင္တစ္ပိုင္းကို ေကာက္ယူၿပီး
သူ႔လက္နဲ႔ေခ်မြလိုက္တယ္ ေအးေဆးပဲ
သူ႕အၿပဳံးဟာ ပန္းပြင့္သလို အေႏွးပြင့္လို႔
တရုတ္သိုင္းကားထဲက သူရဲေကာင္းလိုလို
စိတၱဇလူသတ္သမားလိုလို မ်က္လုံးဟာ ေအးစက္ မာေက်ာ ေတာက္ပ
ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့လို႔ မွန္ထဲက ငါ့မ်က္လုံးကို
သူ႕မ်က္လုံးနဲ႔ထိုးစိုက္ထားတယ္
သူ႔လက္ဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္လို႔
က်ဳပ္မွာ လိုင္စင္ရွိတယ္လို႔ေျပာတယ္။
ကိုေရြး
Idea ေမလ၊ ၂၀၀၉
ၾကည္လင္ေသာေရတံခြန္၊ ပၾကိမ္၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၁

Read More

မွန္စာတိုက္ထားတဲ႔ၾကိဳးနဲ႔စြန္မလႊတ္ၾကပါနဲ႔.........

ဒီညေနခင္းဟာ သူ႔ညေနခင္းလို႔
ဒီႀကိဳးနဲ႔ ဒီစြန္ေလးဟာ ထာဝရဆက္သြယ္ျခင္းလို႔
ေဖေဖဟာ အရာရာကို ေအာင္ႏိုင္သူလို႔
ေတြးထင္ထားတဲ့ မ်က္ဝန္းေလးတစ္စုံ၊ ေပ်ာ္လို႔
အျပာေရာင္ေနာက္ခံမွာ
အနီစက္ေလးတစ္စက္
သူခတ္ႏွိပ္ထားတဲ့ေကာင္းကင္ရဲ႕ တံဆိပ္ေတာ္
ျမင္ကြင္းထဲ ရုတ္တရက္
ေထာင့္ျဖတ္ဝင္လာတဲ့စြန္ကေလး
သူ႔အေဖာ္လို႔ထင္ခဲ့
သူ႔လက္ဟာတုံ႔ခနဲ
သူ႔ရင္ဟာဆတ္ခနဲ
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမွာ မွန္စာမပါတဲ့ေမးခြန္း
သူ႔မ်က္ဝန္းမွာ အံ့ၾသတဲ့ နားမလည္ျခင္း
“ေဖေဖ
တျခားစြန္ေတြမွာ ဓားပါသလား
သားစြန္ေလးက ျပန္မလာေတာ့ဘူးလား”
ကြ်န္ေတာ္
အေျဖကိုစဥ္းစားရင္း
သူ႕ေမးခြန္းေတြကို
ရစ္ဘီးထဲ ရစ္သြင္းေနမိတယ္
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔သား လြင့္ေငး၊ ေငးေနရ
ျပတ္သြားတဲ့စြန္ကေလးကို စိတ္နဲ႔ လိုက္ဆယ္ေနၾက
အေမွာင္ေတြ ၿပိဳဆင္းလာၿပီသားေရ
မွန္စာတိုက္ထားတဲ့ လမ္းကေလးအတိုင္း
ကြ်န္ေတာ္က သားလက္ကိုဆြဲလို႔
သားက စြန္မပါေတာ့တဲ့ ရစ္ဘီးကေလးကိုကိုင္လို႔။
(သားငယ္ေလးစြန္ စ လႊတ္ေသာေန႔ အမွတ္တရ)
ကိုေရြး
ရတီ၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၄
ၾကည္လင္ေသာေရတံခြန္၊ ပၾကိမ္၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၁

Read More

တက္တူး

တက္တူး

ဘာလုုပ္လုုပ္

ဇြဲမရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္က

ပြဲေစ်းတန္းတစ္ခုုမွာ

ဇြဲ ဆုုိတဲ့ စာလံုုးကိုု

လက္ဖ်ံမွာ ေရးထိုုးလုုိက္တယ္။

အသားနည္းနည္း နာေပမယ့္

ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဇြဲ ရွိေနဖိုု႕ လိုုအပ္တယ္ မဟုုတ္လား။

ၿပီးေတာ့

တၿခားလူငယ္ေတြလုုိပဲ

ပင္လယ္ကိုု ရင္ဆုုိင္ဖိုု႕ သေဘာၤေပၚ ကၽြန္ေတာ္ တက္သြားတယ္

ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့

တၿခား သေဘာၤသားေတြလုုိပဲ

လွတပတ ေရသူမ ပံုုေတြ၊ ေရာင္စံုု နဂါးရုုပ္ေတြ၊ လက္ဝါးကပ္တုုိင္ေတြ၊ အရိုုးေခါင္းေတြ၊ ေက်ာက္ဆူးေတြ

အမိႏိုုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အမည္စာလံုုးေတြ

ကိုုယ္ခႏၶာ အႏွံ႕ စံုုလင္ေအာင္ ေရးထိုုး ဝတ္ဆင္ရင္း

မုုန္တိုုင္းဆန္တဲ့ ေန႕ရက္မ်ားရဲ႕ အတိုုက္အခိုုက္ကိုု ကာကြယ္ ၿငင္းဆန္ခဲ့ရတယ္။

ခ်စ္သူေရ

ေနာက္ဆံုုးမွာေတာ့

မင္းရဲ႕ ခါးသည္းရက္စက္လွတဲ့ အခ်စ္မ်ားမွာ

သေဘာၤမပ်က္ပဲ ေရေမ်ာကမ္းတင္ ၿဖစ္ခဲ့ရ။

ရင့္က်က္ၿခင္းကိုု အလုုိရွိဖုုိ႕ အေနအထိုုင္ကိုု ဆင္ၿခင္ရမယ္။

ေရေၾကာင္း ေလေၾကာင္းနဲ႕ ကံၾကမၼာရဲ႕ ေစစားရာ တစ္ေနရာရာကိုု လြင့္သြားလုုိက္ေတာ့မယ္။

ညနက္နက္ ေၿမေအာက္ ဘူတာရံုုေတြက နံရံမ်ားပမာ

ခံစားခ်က္ ၊ အႏုုပညာနဲ႕ အေတြးအေခၚမ်ားကိုု

ငါ့စိတ္မ်က္ႏွာစာေပၚ က်ဲပက္

ေဆးေရာင္စံုုေတြ ၿပည့္ႏွက္ ေတာက္ပေနဆဲ

လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာ အနက္အဓိပၺာယ္မ်ားဟာ ဘဝရဲ႕ ေနာက္ဆံုုး တက္တူမ်ားပါပဲ။ ။

ႏိုင္မြန္ေအာင္သြင္

(၂၀၀၇ ၾသဂုုတ္၊ ခ်ယ္ရီ မဂၢဇင္း)

Read More

ေတာအုပ္ထဲကသစ္ပင္

အျမစ္ေတြ ႐ွည္လ်ားလြန္းလိုက္တာ ...

ငါဟာ ဘာသစ္ပင္ပါလိမ့္ကြယ္။

မွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကလည္း သစ္႐ြက္ေတြလိုပဲ...

တစ္ဖြဲဖြဲေၾကြ (ဒီက...)

ေလေျပေလညႇင္းတိုက္မွာကိုေတာင္

ၾကာက္ေနရတဲ့ေကာင္ေပါ့။

ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္မွာမွ အလြမ္းေတြက

ေတာေမွာက္ရက္ေလတယ္။ 

(တစ္ဖက္သတ္ပဲ စိမ္းလန္းခြင့္ရတဲ့

ေဟာဒီ့ ေတာအုပ္တဲမွာ

ငါ.. ဘာလို႕ဆက္႐ွင္သန္မွာလဲ)

လူေတြရဲ႕ မ်က္၀န္းကိုက ညႇီေစာ္နံတယ္။

ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ..

မနက္ျဖန္ဆိုရင္ပဲ 

မနက္ျဖန္ဟာ ဒီကေန႕ျဖစ္ေတာ့မယ္။

နာက်င္ျခင္းဆိုတ့ဲအျမစ္ေတြနဲ

ေျမႀကီးနက္နက္ထဲတြယ္ကုပ္

ေဟာဒီ့မွာ မ်က္ရည္ေတြ

ငုတ္တုတ္ေျခာက္ခဲ့ရတဲ့ သစ္ပင္ဟာ ငါ... ပါပဲ။

ေသခ်ာသထက္ ေသခ်ာခ်င္လို႕

တက္ခဲ့ရတဲ့

ေလွခါးထစ္ေတြသာ မ်ားလာတယ္။

ကမ္းေ၀းသြားတဲ့ လေရာင္ကေတာ့

႐ြက္လႊင့္ထြက္သြားလိုက္တာ

ျပန္ကိုမလာေတာ့ဘူး။ 

မနက္ျဖန္ဆိုရင္ပဲ

မနက္ျဖန္ဟာ ဒီကေန႕ျဖစ္ေတာ့မယ္

ငါဟာ.. ဘာသစ္ပင္ပါလိမ့္ကြယ္။

မင္းခိုက္စိုးစန္

Read More

ဂ်စ္ပစီ

ကိုယ့္လက္ခုပ္ထဲ ျပန္ၾကည့္မိေတာ့မွ

အလြမ္းက တစ္ပြင့္ႏွစ္ပြင့္နဲ႕ ... ေျခာက္ကပ္ကပ္

ငါ ... ေရငတ္လာတယ္။

ေတေလလို ႐ြက္လႊင့္ေနခဲ့ရာက

ငါ့၀ိညာဥ္ရဲ႕ ေက်ာက္ဆူးကိုခ်

ဒီညေတာ့ မင္းရင္ခြင္ထဲမွာပဲ

စိတ္ခ်လက္ခ် ... အိပ္စက္ပါရေစ။

ေကာင္မေလးရယ္

ငါဟာ

ဖ်ားနာမႈကိုမ

ွ တြယ္တာတတ္သူပါ

တစ္စံုတစ္ခုျဖစ္လာမွာကို

ငါ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိ ...

တံခါးဖြင့္သံ ..

ေျခသံ

လာ ..

ျမန္ျမန္သာ ၀င္ခဲ့ပါေတာ့။

လူ ၈၀% က အလုပ္လုပ္ၾကတယ္

(ဒါေပမယ့္)

က်န္တဲ့လူ ၂၀% က ဆုရတယ္

ငါကေတာ့ သူတို႕ကို

ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႕သာ ထိုင္ၾကည့္ေနမိ

ေသြးေအးေအးရက္စြဲေတြကိုသာ

အသိအကြၽမ္း ဖြဲ႕ေနခဲ့တယ္။

ေကာင္မေလးရယ္ ငါဟာ .. "ေတေလ" ပါ

ေဆာင္းဦးေပါက္ႏွင္းေတြနဲ႕

ေကာင္းကင္မွာ တိမ္ေတြက အျပာႏုႏု

ေဟာ .. အရပ္ပုပု ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္

လမ္းေလွ်ာက္လာေနတယ္ !

အုိ .. မဟုတ္ေသးပါဘူး

ကေယာင္ကတမ္းနဲ႕

အေရာင္ကန္းေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြ

ငါမက္ေနမိ

ခ်စ္လွစြာေသာ

ငါ့ရဲ႕ညီမေသးေသးေလးေရ ..

လြမ္းတယ္ .. 

ဒါပဲတတ္ႏိုင္တာမို႕ လြမ္းပါရေစ။

မင္းခိုက္စိုးစန္

Read More

မိသားစု

ေမေမက

သူ႕အိပ္မက္ေတြ

ပုခက္ထဲထည္႕ထည္႕လႊဲ

ကြၽန္ေတာ္က

သားေခ်ာ့ေတးေတြစီးရင္း

ၾကယ္ေတြဆီ ရႊက္လႊင့္

အနားသတ္မရွိတဲ့ေလာဘထဲ

ေမ်ာလြင့္သူေဖေဖ

ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ဘယ္မွာဆံုမလဲ။ ။

ကိုေရြး

Read More

လြမ္းေစတီ

တုိ႔ထိခြင့္လည္းမရွိေတာ့
ဆုပ္ကုိင္ခြင့္လည္းမရွိေတာ့
မင္းရင္ခုန္သံကုိလုံေအာင္ဖုံးေပးပုိင္ခြင့္လည္းမရွိေတာ့
မင္းလည္းေမ့ေလ်ာ့လုိက္ရုံ
ပုံၿပင္ကုိပုံၿပင္အတုိင္းထားလုိက္ရုံ
ဒီေလာက္ပဲတုိ႔တတ္ႏုိင္ခဲ့..။

သူ႔ကုိမင္းမခ်စ္ပဲနဲ႔
မင္းကုိသူဘာလုိ႔သိမ္းပုိက္ခဲ့တာလည္း
မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ခ်စ္ရက္သားနဲ႔ငါတုိ႔ဘာလုိ႔ေ၀းကြာခဲ့တာလည္း
ရာဇ၀င္ေခတ္
ပေဒသရာဇ္တုိ႔ရာဂမီး
အတားအဆီးမဲ့ကာမပုိင္၀တၴဳမွာ
ခ်စ္ရသူတုိ႔ဇာတ္နာခဲ့ရဖူးပါၿပီ။

အၿဖစ္အပ်က္ေတြၿဖစ္ပ်က္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္
အေငြ႔အသက္ေတြက်န္ရစ္ၾကရမယ္
ရႈမဆုံးတဲ့အလြမ္းေတြငါေပြ႔ရင္း
ေတာင္ကုန္းေလးေပၚငါတက္ခဲ့တယ္။

ေညာင္ပင္က
ဓမၼေတးကုိဆုိေနရဲ့
ရုိးၿပတ္ေတာက
ေနပူထဲမွာငုိေနရဲ့
ငါ့ႏွလုံးသားကလူ႔သမုိင္းထဲလဲက်ေနခဲ့တယ္
လြမ္းေစတီက
မင္းနဲ႔ငါအေၾကာင္း
ေႏွာင္းလူေတြကုိေၿပာၿပမယ္
တုိ႔ႏွစ္ေယာက္
ေလ်ွာက္ခဲ့ရတဲ့ငရဲကုိ..။

မုိဃ္းေဇာ္

Read More

တယ္လီဖုန္း

'ခ်စ္တယ္'လို႕ ခဏခဏေျပာဖိ ု႕ မႏွေျမာစမ္းပါနဲ႕။
ေမွ်ာ္လင္ ့ခ်က္ေတြ ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ
ဘာအလြမ္းနဲ႕မွ အာပတ္ေျဖလို႕မရဘူး . . .။
ငါတို႕ ဘာျဖစ္လို႕ အျငင္းပြားေနၾကရတာလဲ၊
(တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္) နားမလည္တာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႕။
ငါတို႕ ဘာျဖစ္လို႕ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
သံသယျဖစ္ေနၾကတာလဲ . . .၊

'ယံုၾကည္ပါ'လို႕ ေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္
ယံုၾကည္ထားခဲ ့ရဲ႕သားနဲ႕ . .။
ငါတို႕ ဘာျဖစ္လို႕ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
ေဒါသေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ . . .၊
တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ဟာ
က်ဳိးလြယ္ပဲ႕လြယ္လည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႕ကြယ္။
ငါတို႕ လုပ္ေနၾကပံ ုက
တစ္ေယာက္ေျခလွမ္းကို တစ္ေယာက္က
ေစာင္ ့ၾကည့္အကဲခပ္ေနၾကပံ ုမ်ဳိး . . .။
ဒါ စစ္တုရင္ထိ ုးေနတာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႕ကြယ္။
မင္း ငါ့ကိ ု လြမ္းတဲ့အခါ ပြင္ ့ပြင္ ့လင္းလင္းေျပာပါ
ငါလြမ္းတာကိုလည္း ပြင္ ့ပြင္ ့လင္းလင္းေျပာမယ္။

'ခ်စ္တယ္'ဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုမၾကာခဏေျပာဖိ ု႕ မႏွေျမာစမ္းပါနဲ႕။
အခ်စ္ဆိုတာ တယ္လီဖုန္းတစ္လံုးလိုပါပဲ
မင္းက ဘာစကားမွ မေျပာပဲ ဖုန္းကိုပိတ္ထားရင္
ဘာမွအသံ ုးမ၀င္တဲ ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို ကိ ုင္ထားရတာနဲ႕
ဘာထူးေတာ့မွာလဲ။

မင္းခိ ုက္စိ ုးစံ

Read More